ناوه‌ڕۆك
بە پادشا
خێرا ئەڕۆم خێرا ئەڕۆم، تا بە سوارچاکان بگەم
نەبوو ببم نەبوو ببم، تا بە ڕوحەکان بگەم
گەش بوومەوە گەش بوومەوە، بوومە پڕیشکی ئاگر
ماڵەکە بسوتێنم و بڕۆم تا بە بیابان بگەم
ببمە خاک ببمە خاک، تا بۆتۆ سەوز و چڕ بم
لەسەر کڕنووش ببمە ئاو، تا بە گوڵستان بگەم
ئاسمان جێی شانازیە، زەوی جێی لەناوچوونە
لەم دوو مەترسیە ئازاد ئەبم، هەر کە بە پادشا بگەم
دنیای ئەم خاک و هەوایە گەوهەری کوفر و لەناوچوونە
لە ناو کوفرەوە هاتووم تاکو بە ئیمان بگەم
ئەم شایەیە کێشی دنیا، عاشقی بەکێشی ئەوێت
ڕوخساری من بووە دیناری زێڕ، تا بە تەرازوو بگەم
ڕەحمەتی خودا، ئاوە، بۆ خوارەوە نەبێت ناڕوات
من با ببمە خاک و بمرم، تا بە خودا بگەم
هیچ پزیشکێک بێ نەخۆشی حەب و دەرمان نادات
با من لەهەموو لاوە ببمە دەرد، تاکو بە دەرمان بگەم!
خێرا ئەڕۆم خێرا ئەڕۆم
نەبوو ببم نەبوو ببم
گەش بوومەوە گەش بوومەوە
هەر کە بە پادشا بگەم
بر سلطان
تیز دوم تیز دوم تا به سواران برسم
نیست شوم نیست شوم تا بر جانان برسم
خوش شده‌ام خوش شده‌ام پاره آتش شده‌ام
خانه بسوزم بروم تا به بیابان برسم
خاک شوم خاک شوم تا ز تو سرسبز شوم
آب شوم سجده‌کنان تا به گلستان برسم
چرخ بود جای شرف خاک بود جای تلف
بازرَهَم زین دو خطر چون بر سلطان برسم
عالم این خاک و هوا گوهر کفر است و فنا
در دل کفر آمده‌ام تا که به ایمان برسم
آن شه موزون جهان عاشق موزون طلبد
شد رخ من سکه زر تا که به میزان برسم
رحمت حق آب بود جز که به پستی نرود
خاکی و مرحوم شوم تا بر رحمان برسم
هیچ طبیبی ندهد بی‌مرضی حب و دوا
من همگی درد شوم تا که به درمان برسم
تیز دوم تیز دوم
نیست شوم نیست شوم
خوش شده‌ام خوش شده‌ام
چون بر سلطان برسم
سەرچاوەکان
430 بینین
